Monday, October 21, 2013


http://www.antenna.gr/news/blogs/article/320055/kleftes---boitheia--


Blogs /ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣΔημοσίευση: Σήμερα 07:21

Κλέφτες!!! …. Βοήθεια…!!!

 
Με ληστεύουν… Αναζητώ βοήθεια και δεν βρίσκω πουθενά. Φωνάζω κλέφτες …Και πολλοί άλλοι μαζί μου.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Είμαι ανίσχυρος… Δεν έχω δύναμη , ούτε δυνατότητες να παλέψω με τους ληστές.
Κατ’ επανάληψη ληστεία σε βάρος μου γίνεται κάθε μήνα , κάθε χρόνο …
Η Εφορία είναι ο μόνιμος και νόμιμος ληστής του κόπου , της παραγωγικότητας και τελικά της ικανότητας.
Εκτός εάν τελικά, η δική μου νομιμότητα, η δική μου και πολλών άλλων αντίληψη για το ρόλο, τις ευθύνες του πολίτη , είναι ανήκεστος βλακεία.
Φυσικά και υπάρχει λύση:
Να κλέψεις αυτόν που σε κλέβει. Αλλά έτσι γίνεσαι ίδιος με το τέρας που σε κατατρώγει.
Υπάρχει και άλλη λύση :
Να μην παράγεις , να μη δουλεύεις για να μην έχεις συνέταιρο και στις δυο τσέπες – όχι στη μία -την Εφορία.
Δηλαδή ή πρέπει να είσαι ή «λαμόγιο» ή τεμπέλης.
Αν έχεις επιβιώσει από τη λαίλαπα της ανεργίας , χωρίς να λογαριάσει κανείς τις μειώσεις αποδοχών ενώ τα έξοδα είναι σταθερά, και εξακολουθείς να θέλεις να ζήσουν τα παιδιά και η οικογένεια σου , απαγορεύεται.
Απαγορεύεται να ζήσεις, γιατί επιτρέπεται σε κάποιους να κλέβουν το κράτος, να φοροδιαφεύγουν…
Η λογική, όσα δεν μπορώ να βρω σε φόρους από τους άλλους , τα «αρπάζω» από τους συνεπείς όχι μόνο δεν έχει εγκαταλειφθεί αλλά διευρύνεται.
Όμως χωρίς (φορολογική) δικαιοσύνη καμία χώρα δεν πάει μπροστά .
Και σίγουρα όταν διαλύεται η ραχοκοκαλιά , η μεσαία τάξη, τότε οι οιωνοί για τους κρατούντες δεν είναι καλοί.
Ιστορικά, οι πετυχημένες ανατροπές ξεκινούν από τη μεσαία τάξη….

Monday, October 14, 2013

 

Τρέχοντας... στην κόψη του ξυραφιού

Οι συνθήκες αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού που δημιουργούνται από την αποκάλυψη – έστω και με υστέρηση- της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής αλλά και από την εξέλιξη της οικονομίας είναι πλέον εμφανείς δια γυμνού οφθαλμού.
 ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Οι συνθήκες αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού που δημιουργούνται από την αποκάλυψη – έστω και με υστέρηση- της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής αλλά και από την εξέλιξη της οικονομίας είναι πλέον εμφανείς δια γυμνού οφθαλμού. Το πρόβλημα είναι ότι κυρίως οι πρωταγωνιστές και οι δρώντες μόλις διαπιστώνουν ότι μπορεί να υπάρξει μια αχτίδα φωτός , επιστρέφουν στις δοκιμασμένες συνταγές του παρελθόντος, παραγνωρίζοντας ότι οδήγησαν στην αποτυχία και την καταστροφή τη χώρα.

Και αυτά παρά το γεγονός ότι η πολιτική και οι πολιτικοί δεν απολαμβάνουν εμπιστοσύνης, το μνημόνιο παραμένει εν ισχύ ενώ η έξοδος από την κρίση δεν έχει συντελεστεί και σίγουρα δεν είναι ακόμη «δεμένη». Όλοι τρέχουν πάνω στην κόψη του ξυραφιού και ματώνουν καθημερινά. Αν και είναι , εύκολο να χαθεί η ισορροπία και να επέλθει η τραγωδία μοιάζουν να πιστεύουν ότι υπάρχει και θα τους σώσει ένα αόρατο δίκτυ.

Σε αυτό περιβάλλον δεν χωρούν ούτε μισόλογα , ούτε μισές αλήθειες και πολύ περισσότερο «πολιτικοί τσαμπουκάδες» προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού στα καφενεία( αφού οι « πελάτες – θεατές» δεν πατάνε συχνά το πόδι τους και έπαψαν ως μπουλούκι και όχλος να ζητωκραυγάζουν σε κάθε θεαματική κίνηση που γίνεται στην –πολιτική- αρένα). Κοινώς «δεν τσιμπάνε». Δεν «αγοράζουν» ό,τι τους «σερβίρουν» , ανεξάρτητα ποιος είναι αυτός που το «σερβίρει». «Ατελείς» και «πολιτικάντικες» καταγγελίες από τη μια ή από την άλλη πλευρά για σοβαρά ζητήματα που άπτονται της δημοκρατίας, των κοινωνικών αγώνων , της νομιμότητας δεν προσφέρονται για πολιτικά παιχνίδια στο ρευστό και εύφλεκτο πολιτικό , οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον που ζει η χώρα.

Όσο αποκρουστική και καταδικαστέα είναι η κρατική βία τόσο είναι και η βία δήθεν στο όνομα κοινωνικών αγώνων. Η δημοκρατία δεν συμβαδίζει με τη βία. Η βία ,ούτε η Δημοκρατία έχουν χρώμα . Δεν νομιμοποιούνται ούτε παράνομες υποκλοπές ,ούτε μηχανισμοί που στήνουν προβοκάτσιες σε πολιτικούς αντιπάλους, όπως υπαινίσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν νομιμοποιούνται «ναι μεν, αλλά» στην καταδίκη , την ανοχή ή και την υπόθαλψη της βίας, όπως υπαινίσσεται για τον ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση. Σε αυτές τις αρχές όλα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου , δεν διαφωνούν ή δεν θα έπρεπε να διαφωνούν.

Εάν κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, διακηρύσσουν τη βία η εμπλέκονται σε έκνομες ενέργειες είναι λογικό να τους απομονώσει και τους απομακρύνει ο κ Τσίπρας. Εάν συνεργάτες του κ Σαμαρά στήνουν προβοκάτσιες είναι αυτονόητο ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να συνεργάζεται με τέτοια στελέχη. Ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκτός από πολιτικό ρόλο έχουν και θεσμικό. Λειτουργούν εντός της Δημοκρατίας για τη Δημοκρατία και όχι για να κερδίζουν μόνο πολιτικούς πόντους.

Το ζητούμενο, όμως, είναι το μέλλον. Και εάν πολιτικές ηγεσίες και κόμματα συνεχίζουν με συνταγές του παρελθόντος, με ψεύτικές υποσχέσεις και ψευδεπίγραφες οξύνσεις θα διαιωνίζεται η απαξίωση και η αντιπολιτική. Και θα εμφανίζεται πάντα κάποια… Χρυσή Αυγή. Ως αντισυστημική δύναμη, ως κυτίο παραπόνων , ως απειλή για σύστημα που έχασε το δρόμο του και ξαναπηγαίνει στο παρελθόν και όχι ως φασιστική ή ναζιστική αντίληψη.
www.antenna.gr/news