Monday, November 25, 2013

http://www.antenna.gr/news/blogs/article/324797/o-tomsen-bgazei-glossa

Blogs /ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣΔημοσίευση: Σήμερα 06:59

Ο Τόμσεν βγάζει… γλώσσα

Η συνέντευξη Τόμσεν στην Καθημερινή της Κυριακής δείχνει ανάγλυφα τη νοοτροπία των τροϊκανών. Με αναίδεια , βγάζουν γλώσσα , προβάλλουν την αυθεντία και αδιαφορούν για τις επιπτώσεις των λεγομένων και των πράξεων τους.
 
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ
Ουσιαστικά, μετά από 10 ημέρες διαπραγματεύσεων ο Τόμσεν ξαναλέει αδιάντροπα και δημοσίως  ότι είπε στην κλειστή σύσκεψη: «Μην λέτε ότι δε θα πάρετε μέτρα γιατί θα πάρετε…».
Ορθά,-κατά τη γνώμη μου - η κυβέρνηση δεν «τσιμπάει» και δεν απαντά. Οι διαπραγματεύσεις  δεν γίνονται δημοσίως. Άλλωστε, όλα και όλοι, κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Όμως, τώρα υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά, που είναι σοβαρή. Το κλίμα που δημιουργείται είναι πιο σημαντικό από τις τελικές αποφάσεις. Τα πολιτικά στελέχη της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έχουν απηυδίσει –πιθανόν μεταφέροντας και το κλίμα που υπάρχει στις τοπικές κοινωνίες- και οι πολίτες «κουράστηκαν» να πληρώνουν συνέχεια και να ακούνε ότι θα έλθουν νέα  μέτρα.
Στοχευμένα ή ξεστοχευμένα τα μέτρα αφορούν την τσέπη και τη ζωή κάποιων πολιτών. Το ένα μέτρο αφορά , ίσως, όχι όλους , κάποιους δεκάδες  χιλιάδες, το άλλο κάποιους άλλους δεκάδες χιλιάδες κ.ο.κ.
Όλα μαζί όμως, επηρεάζουν τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών. Και τότε ουδείς  μπορεί να γνωρίζει πως θα αντιδράσουν.
 Πως θα διατηρηθεί η κοινωνική ειρήνη και συνοχή;
Πως θα παραμείνει η πολιτική σταθερότητα ;
Ο κ. Τόμσεν μπορεί  να μην ενδιαφέρεται. Ίσως το μόνο που να  θέλει  να είναι να πετύχει η εγχείρηση και ας πεθάνει ο ασθενής.
Πάντως, είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να λογαριάζει το πολιτικό περιβάλλον που λειτουργεί η οικονομία. Είναι βασική αρχή των Οικονομικών.
Και κυρίως  θα πρέπει να διδαχθεί την παροιμία ότι «πριν μιλήσει πρέπει να βουτά τη γλώσσα μέσα στο μυαλό του». Είναι βασική αρχή της επικοινωνίας.
Γιατί μετά θα φύγει από εδώ κακήν κακώς… Είτε γιατί απέτυχε το μνημόνιο και η συνταγή , είτε γιατί άμυαλοι δεν κάνουν για αυτές τις δουλειές.
Και αν ρωτήσει κανείς  γιατί εμάς τι  μας νοιάζει . Η απάντηση είναι γιατί εμείς  πληρώνουμε τις… ( βάζετε όποια λέξη θέλετε)  του Τόμσεν

Monday, November 18, 2013

ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ


               ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ: ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΝΟΜΟΥΣ

·         Στον αέρα απόρρητα έγγραφα αλλά και τα προσωπικά μυστικά κάθε πολίτη

Το διαδίκτυο αποτελεί τον ιδανικό ου-τόπο για την ελευθερία της έκφρασης αλλά ταυτόχρονα και για την παραβίαση της ιδιωτικότητας και της προσωπικής ασφάλειας. Οι παρακολουθήσεις από την NSA(Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας) εκατομμυρίων πολιτών αλλά και πολιτικών- συμμάχων των ΗΠΑ μέσω του διαδικτύου , των μηχανών αναζήτησης, των social media,  και των τηλεφωνικών συνδέσεων αποκαλύφθηκαν με τη διαρροή επίσημων απόρρητων εγγράφων. Ουσιαστικώς με κάθε νέα υπηρεσία που επιλέγουμε και συνδεόμαστε μπαίνουν στο σπίτι, στις σχέσεις, στις σκέψεις και τις κοινότητες μας, μυστικά και παρανόμως οργανισμοί, υπηρεσίες και κράτη. Δεν υπάρχει ιδιωτικότητα. Ο κατάσκοπος Σνόουντεν (Snowden) έδωσε στη δημοσιότητα τα έγγραφα όχι τόσο εξαιτίας της συλλογής πληροφοριών όσο για τη συστηματική παραβίαση των κανόνων –των νόμων και του συντάγματος-από τις υπηρεσίες ασφαλείας. Τα έγγραφα τα παρέδωσε στον δημοσιογράφο Γκρίνγουολντ και δημοσιεύθηκαν στον Guardian.

Ο Guardian-φρουρός, κέρβερος- ήταν ένα από τα τρία έντυπα  (ΝΥ Times, Der Spiegel) που επελέγη από τον Julian Assange,τον εκπρόσωπο του wikileaks, ως κυρίαρχο μέσο που μπορεί να θέσει την ημερήσια διάταξη στην παγκόσμια ειδησεογραφία, για να δημοσιεύσει  και τα ντοκουμέντα του wikileaks για τον πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και τις  στρατιωτικές θηριωδίες της αμερικανικής πολεμικής μηχανής.

Οι αποκαλύψεις από τα Μέσα και τους δημοσιογράφους παράνομων πρακτικών, βασανιστηρίων, διαφθοράς, αλλά και νόμιμων πράξεων που βλάπτουν, αποτελούν το άλας της δημοσιογραφίας. Πρόκειται για την αποκαλούμενη ερευνητική δημοσιογραφία. Πιο γνωστό παράδειγμα ερευνητικής δημοσιογραφίας είναι το σκάνδαλο Γουτεργκέιτ που οδήγησε στην παραίτηση του αμερικανού πρόεδρου Νίξον.

Ένας αναλυτής πληροφοριών  που είχε πρόσβαση σε  απόρρητα έγγραφα μέσω ειδικού στρατιωτικού κρυπτογραφικού συστήματος, ο Μπράντλει Μάννινγκ- καταδικάστηκε σε 35 χρόνια κάθειρξη τον περασμένο Αύγουστο- είχε επιλέξει να παραδώσει  χιλιάδες στον ιστότοπο wikileaks. Η μεγαλύτερη αποκάλυψη του wikileaks έγινε τρία χρόνια μετά την επίσημη έναρξη λειτουργίας του, τον Απρίλιο του 2010. Έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο με στρατιώτες σε αμερικανικό ελικόπτερο να δολοφονεί αμάχους στη Βαγδάτη , ανάμεσά τους και δυο δημοσιογράφοι του ειδησεογραφικού Οργανισμού  Ρόιτερς. Τον Ιούλιο ο εκπρόσωπος του νέου μέσου, Τζούλιαν Ασάνζ παραδίδει προς δημοσιοποίηση 91.700 απόρρητα έγραφα για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν στα τρία παραδοσιακά μέσα.

Μεταξύ των δυο μέσων –του παλιού και του νέου –ακολούθησε πόλεμος , παρά την πρώτη επιτυχημένη συνεργασία. Το wikileaks στην επόμενη αποκάλυψη διπλωματικών τηλεγραφημάτων δεν προστάτευσε πρόσωπα όπως διπλωμάτες, πράκτορες και στρατιωτικούς αφαιρώντας τα ονόματα τους από τα έγγραφα, και έθεσε στη ζωή τους σε κίνδυνο. Αντιθέτως,τα παραδοσιακά μέσα το έκαναν.

Η μεγαλύτερη διαμάχη όμως είναι σε εξέλιξη μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν ότι το wikileaks είναι ερευνητική δημοσιογραφία και όσων διαφωνούν.  

Ο ιστότοπος δηλώνει πως είναι μη κερδοσκοπικό  μέσο ενημέρωσης με στόχο την πληροφόρηση, την ελευθερία του λόγου , την προστασία των πηγών και πως ασκεί ερευνητική δημοσιογραφία. Αν και συνεργάζεται με δημοσιογράφους και ελέγχει πριν από τη δημοσίευση τα έγγραφα, εντούτοις απουσιάζουν ορισμένες ιδιότητες που έχει η ερευνητική δημοσιογραφία.

Ο δημοσιογράφος αναλύει, συνθέτει , διασταυρώνει τις πληροφορίες –ακόμη και εάν προέρχονται από απόρρητα έγγραφα- πριν δημοσιοποιήσει το ρεπορτάζ. Δεν δημοσιοποιεί έγγραφα και μόνον για να μπορέσει όπως ισχυρίζεται ο Ασάνζ να βγάλει μόνος τους συμπεράσματα ο αναγνώστης . Ο δημοσιογράφος θα γράψει επωνύμως και όχι ανωνύμως το ερευνητικό ρεπορτάζ και ο αναγνώστης θα μπορεί να κρίνει την αξιοπιστία του. Όταν ο οργανισμός επικαλείται τη διαφάνεια θα πρέπει να την υπηρετεί σε όλες τις εκφάνσεις της λειτουργίας του. Ακόμη,είναι άγνωστες οι πηγές του – στο πλαίσιο  της προστασίας τους Αν και χρειάζεται μελέτη σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, σε αυτή τη φάση το wikileaks δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ένα μέσο που αμιγώς ασκεί ερευνητική δημοσιογραφία. Είναι μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πηγή από τους δημοσιογράφους. Σίγουρα  συμβάλλει  στην ανάπτυξη της  ερευνητικής δημοσιογραφίας. Πιο πολύ μοιάζει με ένα υβρίδιο που συνδυάζει  παλαιό και νέο μέσο με ψήγματα ερευνητικής δημοσιογραφίας που λόγω της δημοσίευσης εγγράφων ταυτόχρονα με το ρεπορτάζ μπορεί να τείνει στη δημοσιογραφία δεδομένων(data driven journalism)
Το κείμενο γράφτηκε στο πλαίσιο εργασίας για το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.